VERTRAGEN vertragen vertragen

• juni 16, 2019
• no comments

Afgelopen maand heb ik gewandeld met iemand die aangaf niet lekker in zijn vel te zitten. Wat opvallend was, was de haast waarmee hij bij aanvang het bos doorstapte! Druk pratend, hoofd omlaag en stevig de pas erin. Daar is natuurlijk niets mis mee, maar de situatie vroeg om wat anders…..

Zo’n eerste gesprek is een verkennende fase. Een globaal verhaal van wie ben je, wat is je geschiedenis, waar loop je tegenaan, en waar wil je naartoe.
Een manier om aan te sluiten bij je gesprekspartner is spiegelen. Dit kan bijvoorbeeld door de lichaamstaal van de ander te kopiëren, de ademhaling en spreektempo. Door aan te sluiten bij de ander, kan je in dezelfde ‘flow’ komen. En waar jij in eerste instantie je gesprekspartner volgt, kan je op een gegeven moment ‘de leiding’ nemen, waardoor je gesprekspartner jou volgt.
In het begin stapte ik dus stevig met hem mee. Al pratend ging ik steeds rustiger lopen en ademen. Ik keek wat om mij heen terwijl ik op een rustig spreektempo mijn vragen stelde. Het voordeel van vertragen is dat je meer tot rust komt, uit je hoofd komt en in je lijf zakt. Als het ware ademen tot in je stuit, longen open, hersenen in een wat lager tempo…… dat kan wat tijd en aandacht vragen.
Mijn gesprekspartner werd in het begin ontzettend onrustig van het vertragen! We moesten per slot van rekening 5 kilometer lopen, dus door! Maar langzaam maar zeker, gaf hij zich (een beetje) over. En langs een langzaam stromend beekje komen hielp, het geluid van kabbelend water draagt bij aan ont-spanning.